Burning the bones of the earth

Ιστορίες ασβεσταριών στις δύο πλευρές του συνόρου Ελλάδας–Αλβανίας

Μπουλούκι | Περιοδεύον Εργαστήριο για τις Παραδοσιακές Τεχνικές Δόμησης

27/09-19/10, 2025

Έκθεση:
Εγκαίνια 27/09, 11:00

Τελωνείο, Γέφυρα Πλάκας, Τζουμέρκα Ηπείρου

Αντικείμενο Ενδιαφέροντος

Η ομάδα Μπουλούκι και η Περιφερειακή Ένωση Δήμων ΠΕΔ) Ηπείρου σας προσκαλούν στα εγκαίνια της Έκθεσης «Burning the bones of the earth». Τα εγκαίνια της έκθεσης διοργανώνονται στο πλαίσιο των Ευρωπαϊκών Ημερών Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Υποστηρίζεται από το χρηματοδοτικό πρόγραμμα του Πράσινου Ταμείου «Φυσικό περιβάλλον και κλιματική ανθεκτικότητα», στο πλαίσιο της πρόσκλησης «Εξωστρεφείς Δράσεις 2025». Την έρευνα και την ανάπτυξη του αρχείου υποστήριξε το πρόγραμμα Endangered Material Knowledge Programme του British Museum.

Στόχοι Έργου/Δράσης

Η ομάδα Μπουλούκι και η Περιφερειακή Ένωση Δήμων (ΠΕΔ) Ηπείρου σας προσκαλούν στα εγκαίνια της Έκθεσης «Burning the bones of the earth», το Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2025, στις 11:00  στον ιστορικό χώρο του Τελωνείου δίπλα στη Γέφυρα Πλάκας, στα Τζουμέρκα Ηπείρου. Θα ακολουθήσει, ξενάγηση στο ιστορικό Γεφύρι της Πλάκας και στο Καλντερίμι, το παλιό μονοπάτι που οδηγεί στο γεφύρι, που απoκαταστάθηκε από την ομάδα το 2019.

Η έκθεση παρουσιάζει τα αποτελέσματα τριέτους έρευνας της ομάδας γύρω από την παραδοσιακή τεχνολογία ασβεστοκάμινων, των εφήμερων ασβεσταριών που αποτελούσαν βασικές ξερολιθιές δομές στον ορεινό χώρο της Ηπείρου και της Νότιας Αλβανίας, και λειτουργούσαν ως θόλοι καύσης για την παραγωγή του ασβέστη. Συχνά πια δεν εντοπίζονται παρά από το αποτύπωμα τους στο τοπίο και ελάχιστα υλικά ίχνη, αλλού σώζονται περιμετρικές κατασκευές υποστήριξης του θόλου. Η τελευταία μονάδα επιβιώνει σε ένα χωριό έξω από την Κορυτσά, παράγοντας  ακόμα παραδοσιακό ασβέστη με καύση ξύλου.

Αρχιτεκτονικά σχέδια, οπτικοακουστικό υλικό και μαρτυρίες ανθρώπων και τεχνιτών των τοπικών κοινοτήτων των Τζουμέρκων, του Πωγωνίου, του Ζαγορίου, της Κορυτσάς, των χωριών της Δερόπολης και του Αργυροκάστρου, των Ριζών και του Δελβίνου, ανασυστήνουν μια πρακτική, ένα σώμα παραδοσιακής τεχνολογίας με πολύ σημαντικές σύγχρονες προεκτάσεις για την βιώσιμη δόμηση και την αειφορία. Ένα κοινό αρχείο γνώσεων και ενθυμήσεων περιοχών στο σύνορο, σε αδιάκοπη ανταλλαγή ανθρώπων και υλικών.

Εταίροι / Partners

  

Scroll to Top